Basic HTML Version
KÜLLİYAT-I VUSTA
33
Buyurdu: “Dilersen sabret, sana cennet olsun. Dilersen Allah’a yal-
varırım ki, sana şifa versin.” Hemen “Sabrederim. Dua et ki, kendimi
açığa vermeyeyim” dedi. Hemen ona dua etti.
13
Bu hanım avrat keşfinden sorumlu değildir. Çünkü sara hâlinde
yaptıkları iradesinin dışında idi.
5. Peygamber (s.a.v.) şöyle der: Bineğine binmiş yolcu yolculuğuna
devam eder. Issız bir çölde yürürken bir ağacın yanına gelir. Devem çöl
dikenlerinden yararlanıp karnını doyursun. Ben de bu gölgeden yararlanıp
istirahat edeyim, diyerek deveyi salar. Kendisi de gölgede uyumaya baş-
lar. Uyanınca deve yoktur. Yiyecek ve içeceği de hep devenin sırtında.
Deveyi arar bulamaz. Umutsuz olunca yattığı ağacın gölgesine gelir.
Başını bir taşın üzerine koyarak kendisini ölüme terk eder. Uykuya dalar.
Uyandıktan sonra sırtında yiyeceği ve içeceği olan devesini başında,
ayakta beklediğini görür. Bu adam devesini bu hâlde bulmasıyla ne kadar
sevinirse Allah (c.c.) kulunun tövbesiyle daha ziyade sevinir. Sonra se-
vincin şiddetinden “Allah’ım sen kulumsun. Ben rabbinim” dedi. Sevinç
şiddetinden yanlış söyledi.
14
Bazı insanlar yaklaşım makamının gülzarına girerler. Ünsiyet gülle-
rinin kokusunu koklarlar. Rehamut âleminin lütuflarını görürler.
Bu hâl (istemeksizin) onları bazı yanlış sözlere, yasak işlere götürebi-
lir. Ama aceleci olma. Hemen inkâr dikenliğine girme. Normal hâllerine
dönmelerini bekle. Zira rahvan atın toslaması, ata ayıp olmadığı gibi ol-
gunun yanlışı da olguna leke olamaz. Zira “Beşer şaşar. İnsan nisyanın
yeridir” denilmiştir.
Denizin titreşimi, dalgalanması olmazsa içindeki canlı, sağlıklı bir
biçimde yaşamadıkları gibi, gönül deryasında art arda gelen güçlü düşün-
celer, değişik hâlle, dalgalar olmayınca sağlıklı yaşam olamaz.
Bazı gönül ehlinin “Cübbede ancak Allah vardır. Sadece ben hakkım,
Peygamberler sahilinde durmuş deryaya dalmışım. Senin sevginle uğ-
raştığımdan insanların dinlerini ve dünyalarını onlara bıraktım” demeleri-
13 Buhari, Müslim.
14 Buhari, Müslim.