Basic HTML Version
270
HÜSNÜ GEÇER
Hemen ‘Ben onu kendime isterdim ama, bugün onu –Ömer’i– ken-
dime tercih ederim’ dedi.
Abdullah yönelip gelince ‘Bu, Ömer oğlu Abdullah’tır, geliyor’ de-
nildi.
Hz. Ömer (r.a.) ‘Beni kaldırın’ dedi. Bir adam onu kendisine dayattı.
Ondan sonra Hz. Ömer (r.a.) ‘Ey Abdullah! Yanında ne vardır?’ buyurdu.
Abdullah ‘İstediğin şey vardır ey Emire’l-Müminin. Zira müminlerin
anası izin verdi’ dedi.
‘Elhamdülillah! Bana bundan daha önemlisi yoktur. Ben ölünce ge-
reken işlem yapıldıktan sonra beni taşıyın. Ey Abdullah! Aişe’nin evine
varınca bir daha selam söyle. Ve Hattap oğlu Ömer defin ister de. İzin
verirse beni girdirin (evine götürün ve defnedin). Beni çevirirse beni Müs-
lümanların kabristanına götürün’ dedi.
Müminlerin anası Hafsa (r.a.) geldi. Onunla kadınlar birlikte yürür-
lerdi. Biz onu görünce ayağa kalktık. Hz. Ömer (r.a.)’in yanına girince bir
saat yanında ağladı.
Erkekler izin istediler. Hz. Hafsa (r.a.) izin verdi ve evin bir gözesine
çekildi. Biz orada onun ağlama sesini duyuyorduk.
‘Ey Emire’l-Müminin! vasiyet et –yerine– halife tayin et!’ dediler.
‘Resulullah (s.a.v.) vefat edince kendilerinden razı olan bu toplumdan zi-
yade bu işe layık olanı görmüyorum’ buyurdu.
–Ali, Osman, Zübeyir, Talha, Sa’d ve Abdurrahman (r.a.)– diye ad-
landırdı.
‘Ömer oğlu Abdullah da yanınızda taziyesi edilir gibi, hazır bulun-
sun. Ama bu işte hakkı yoktur. Liderlik Sa’d’e giderse çok güzeldir. Ona
gitmediği takdirde hanginiz tayin olunursa ondan yardım istesin –onun
görüşünden yararlansın– onu hıyanetinden veyahut bezginliğinden ötürü
vazifeden çekmedim.
Benden sonra halife olana tavsiyem ve sözüm şudur:
• İlk muhacirlerin hakkını tanısın ve saygınlıklarını muhafaza etsin.