Basic HTML Version
252
HÜSNÜ GEÇER
sade şer kesilir. Şeytanın arkadaşıdır. Katılığın ve acımasızlığın zehirli
dikenidir. Kendisine de başkalarına da telafisi imkânsız olan bir afettir.
Görürsün hendek kazıyor, içinde ateş yakıyor, ateşin yakacakları diri
diri atılan, gerçeği gören, doğru yolda olan, hak dinden ayrılmayan ma-
sum insanlardır; kadındır, erkektir, büyüktür, küçüktür.
Ey zalim! Zulmünden hemen vazgeç. Bugün “dünyada” masumları
yakıyorsun, yarın “ahirette” kendini yakacaksın. Zulmün başlangıcı mül-
kün zevalidir. Devletin devrilmesinden haber vermektir.
ŞİİR
Zulüm etmek karanlıktır, karanlıkta yaşam olmaz
Katılık sade şerdir, sade şerden hiç yarar olmaz
Akan kanlar, çıkan ahlar kasırgadır, tufanlardır
Kasırgada, tufanlarda huzur olmaz, karar olmaz
Allah (c.c.) Kadir-i Mutlak’tır, nutfeyi cenin, cenini çocuk ettiği gibi,
çocuğa da hakkı, hakikati anlatabilir. Yol gösterme yeteneğini verebilir.
Ve hakikat ile konuşturabilir. Çünkü genel kudret hiç imkân kapsamında
olan olaylara karşı aciz kalamaz, aciz kaldığı zaman o bağlı kudrettir, ge-
nel kudret olamaz.
ŞİİR
Kuşa kanat, memeye süt, göze görme veren oldur
Dala elma, dikene gül, sapa sümbül veren oldur
Onun gücü kıyaslanmaz, bizim gücümüze asla
Düşünceyi, konuşmayı bize bağışlayan oldur