193
54
�
ه ِ
ل ْ
ضَ
ف ْ
ن ِ
م ُ
ه ّٰ
للا ُ
م ُ
هي ٰ
ت ٰ
ا �
ا َ
م ى ٰ
ل َ
ع َ
ساَّ
نلا َ
نو ُ
د ُ
س ْ
ح َ
ي ْ
م َ
ا
“Allah’ın kendilerine fazlından verdiğinden insanlara haset mi
ediyorlar.”
11
Peygamber (s.a.v.) de şöyle diyor:
.» َ
بَ
ط َ
ح ْ
لا ُ
راَّ
نلا ُ
ل ُ
ك ْ
أ َ
ت ا َ
م َ
ك ِ
تاَ
ن َ
س َ
ح ْ
لا ُ
ل ُ
ك ْ
أ َ
ي َ
د َ
س َ
ح ْ
لا َّ
ن ِ
إ َ
ف ، َ
د َ
س َ
ح ْ
لا َ
و ْ
م ُ
كا َّ
ي ِ
إ«
“Hasetten sakınınız. Şüphesiz haset hasenatı yer; ateşin odunu ye-
diği gibi.”
12
Haset, hasetçiyi indirir; haset edileni –sabrederse– onur zirvesine çıka-
rır. Kur’an-ı Kerimde bulunan Hz. Yusuf ile kardeşleri hakkındaki kıssa,
konuya ışık tutar ve en açık bir biçimde itibar ehline ibret olur.
Hasetçi yüce Allah’ın kaderine boyun eğmez, taksimatına rıza göster-
mez, hikmetine, hilmine, itiraz eder gibidir. Yoksa makamı, muhabbeti,
şöhreti, itibari ve benzeri değerleri insana ihsan eden Yüce Allah’tır, ezeli
kaleme inanan ve rıza gösteren niçin başkaların kemalinden ve nimetinden
dolayı kalbinde üzüntü duysun ve niçin nimet sahibinden nimetin zevalini
istesin. Hâkimler demişler: Her ateş söndürülebilir. Fakat taşın içindeki
gizli ateşin söndürülmesine imkân yoktur. Ancak o ateş taşın yok edilme-
siyle yok olabilir. Her hastalığın tedavisi mümkündür. Zamanla ilacı mey-
dana çıkabilir. Fakat felek eczanesinde haset hastalığına ilaç bulunamaz.
Ancak haset hastalığı hasetçinin yok olmasıyla yok olabilir.
Evet, insana insanların iltifatını kazandıran Yüce Allah’tır. Muhabbet
veyahut gazabın merkezi ancak Yüce Allah’ın lütfudur veyahut kahrıdır.
Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurur:
. ُ
لي ِ
ر ْ
ب ِ
ج ُ
ه ُّ
ب ِ
ح ُ
ي َ
ف . ُ
ه َّ
ب ِ
ح َ
أ َ
ف ا ً
ن َ
ل ُ
ف ُّ
ب ِ
ح ُ
أ يِّ
ن ِ
إ : َ
لا َ
ق َ
ف َ
لي ِ
ر ْ
ب ِ
ج ا َ
ع َ
د ،ا ً
د ْ
ب َ
ع َّ
ب َ
ح َ
أ ا َ
ذ ِ
إ ، َ
ه َّ
للا َّ
ن ِ
إ
: َ
لا َ
ق . ِ
ءا َ
م َّ
سلا ُ
ل ْ
ه َ
أ ُ
ه ُّ
ب ِ
ح ُ
ي َ
ف . ُ
هو ُّ
ب ِ
ح َ
أ َ
ف ا ً
نل ُ
ف ُّ
ب ِ
ح ُ
ي َ
ه َّ
للا َّ
ن ِ
إ : ُ
لو ُ
ق َ
ي َ
ف ِ
ءا َ
م َّ
سلا ي ِ
ف ي ِ
داَ
ن ُ
ي َّ
م ُ
ث
ُ
ض ِ
غ ْ
ب ُ
أ يِّ
ن ِ
إ : ُ
لو ُ
ق َ
ي َ
ف َ
لي ِ
ر ْ
ب ِ
ج ا َ
ع َ
د ا ً
د ْ
ب َ
ع ْ
ضَ
غ ْ
ب َ
أ ا َ
ذ ِ
إ َ
و . ِ
ض ْ
ر َ
لا ي ِ
ف ُ
لو ُ
ب َ
ق ْ
لا ُ
ه َ
ل ُ
ع َ
ضو ُ
ي َّ
م ُ
ث
ا ً
نل ُ
ف ُ
ض ِ
غ ْ
ب ُ
ي َ
ه َّ
للا َّ
ن ِ
إ : ِ
ءا َ
م َّ
سلا ِ
ل ْ
ه َ
أ ي ِ
ف ي ِ
داَ
ن ُ
ي َّ
م ُ
ث . ُ
لي ِ
ر ْ
ب ِ
ج ُ
ه ُ
ض ِ
غ ْ
ب ُ
ي َ
ف : َ
لا َ
ق . ُ
ه ْ
ض ِ
غ ْ
ب َ
أ َ
ف ا ً
نل ُ
ف
11 Nisâ suresi, ayet 54
12 Ebû Dâvud, hadis no 4903
TASAVVUF