KÜLLİYAT-I VUSTA
185
ŞEFAAT BEŞ KISMA AYRILIR:
1. Mahşerin sıkıntısından kurtulmak için bütün beşeriyete şefaat et-
mek (Şefaat-i uzma).
2. Bazı has kullara hesaba çekilmeden cennete girmek için şefaat et-
mektir. Bu iki kısım şefaat Peygamber Efendimize mahsustur.
3. Cehennemi hak edenlerin cehenneme girmemeleri için şefaat.
4. Cehenneme girdikten sonra azap süresinin kısalması için şefaat.
5. Cennete girmişlerin derecelerinin yükselmesi için şefaat.
SADAKAT VE SAMİMİYET
İnsan ne kadar hâlini örtünmede maharetli, tecrübeli ve kıvrak olursa
olsun, mutlaka içi, durumu, niyeti ve ne amaç çalıştığı; bakışından,
kıvranışından, yüzünün büzülüp açılmasından, işaretinden ve ibaresinden
belli olur. O hâlde, içi ve dışı birbirine ters olunca işi ve düşüncesi birbi-
rine muhalif olunca özü ve sözü, bir işi diğerine zıt olunca insanlar
arasında güvensizlik girdabına, değersizlik balçığına düşerek dışı, içi gibi
kabul görür. İnsanlık zirvesinden behimi derekelere ve çukurlara düşer.
Zira bu tür kimselere münafık (içi dışına ters düşen) kimse denilir ki,
tarihler münafığa onurlu bir yaşamı ve huzurlu bir hayatı kaydetmemiştir.
Zamanın birinde iki bilgin, kültürlü ve hatırı sayılır insanlardır. Bir
amaç için çalışırlar. Amaçlarına yavaş yavaş yaklaşırlar. Yetenekleri çer-
çevesinde amaçlarını gerçekleştirmeye uğraşırlar. Fakat birisi sinsice
çalışır ve maddiyatına zarar getirmemek için zamanın birçok siyasetçisi
gibi ikiyüzlülük yapar.
Sorumlular niyetine muttali olunca onu yakalayıp cezaevine götürür-
ler. Daha sonra bir hayli sefalete, işkenceye, insanlık dışı davranışlara ma-
ruz kalarak din ve dünyasını, madde ve maneviyatını oldukça zarara uğ-
ratır.
İnsanoğlu! Dikkatli davran. Allah egemen gücü hiç kimseye yük ey-
lemesin. Yoksa altında kalarak, inleyerek perişanlık sahrasında yolunu