Basic HTML Version
KÜLLİYAT-I VUSTA
141
Hz. İsa’nın arkadaşlarından birisi, ibadetine çok düşkün, dininde has-
sas olduğundan kendisine Salihü’l-kavm deniliyordu. Bu adam sarhoşun
bulunduğu yere bakar ve kendisindeki çirkin görüntüyü görünce “Bu ber-
bat insan kimdir ki, bize yanaşır, bize bakar?” der. Bunun üzerine Yüce
Allah, Hz. İsa’ya şöyle vahiy eder: “Ey İsa! Sarhoş günahını gördü, çare-
sizliğini sezdi ve benim lütfuma sığındı. Onu affeyledim. O, bundan sonra
sana arkadaş olacak. Salihü’l-kavm denilen kişi de nefsini gördü, kibirli-
lik tasladı, o insanı hor ve hakir saydı. Artık o da senden ayrılarak sarhoş-
luk ve ayyaşlık yolunu tutacak.”
Yüce Allah, mealen şöyle buyurmaktadır: “Şüphesiz Allah, yürüyü-
şüyle, meslek ve soyuyla kibirlilik taslayanı sevmez.”
74
Resulullah da şöyle buyurmaktadır: “Kalbinde zerre kadar kibirlilik
bulunan kimse cennete giremez.” Birisi de: “Ya Resulullah, şüphesiz
adam ister ki, elbisesi, ayakkabısı güzel olsun” deyince Efendimiz buyur-
dular ki: “Gerçekten Allah güzeldir, güzeli de sever. Kibirlilik; hakkı ka-
bul etmemek ve insanları hor, hakir görmektir.”
75
Evet, tövbe, pişmanlık ve rahmet kapısını çalma, lütfe ve affa vesile
olduğu gibi, haksız yerde benlik ve kibir de gazaba, azaba ve de –Allah
korusun– ebedi lanete sebep olabilir.
Mesela; Allah buyurdu ki: “Ben sana emretmişken seni secde etmek-
ten alıkoyan nedir?” İblis: “Ben ondan üstünüm. Çünkü beni ateşten ya-
rattın, onu ise çamurdan yarattın”
76
dedi. Rableri onlara: “Ben size ağacı
yasaklamadım mı?” diye nida etti.
77
Âdem ve eşi dediler ki: “Ey Rabbi-
miz! Biz kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan
mutlaka ziyan edenlerden oluruz.”
78
İblis başta “Ben onlardan üstünüm!” demekle benliğini ortaya koydu.
Varlığını ispatlamaya çalıştı. Kibirlilik tasladı. “Beni ateşten, onu ise ça-
murdan yarattın” diyerek secde etmemede kendisini haklı çıkarmaya
74 Hadid, 23.
75 Müslim, 359.
76 A’raf, 12.
77 A’raf, 21.
78 A’raf, 22.