Basic HTML Version
KÜLLİYAT-I VUSTA
11
Ey genç kardeş! İnsan olduğun hâlde gözünde naçiz sayılan serçeden
düşük olma. İnsani yeteneklere sahipsin, varlıkların özüsün, efendisisin.
Geleceği karanlık görme. Dirisin, kendini ölüme verme. Yüce Allah’ın
sana yarattığı nimetlerden, insanlığına yakışır bir biçimde yararlan. Hayat
devrelerinde önüne çıkan engellerden göz kırpma. “Nasıl olur? Ne ola-
cak?” diyerek geri adım atma. Çalış, ama var gücünle çalış. Zira her iki
cihanın mutluluğu çalışmaktadır.
Üzüntü ile ifade ederim ki, imanın zayıflığı zamanın gençliğini yuva
kurmaktan kaçınmaya, evlat edinmekten korkmaya, iş yapmaktan tembel-
liğe, ihtiyarlığını ve ahiretini düşünmek yerine atalete sürüklemiştir. Tela-
fisi büyüklerin, liderlerin, bilirkişilerin ve din adamlarının düzelmesinde-
dir. Dinî ve ahlaki kurallara dönmelerindedir. Güzel örnek olmalarındadır.
Yoksa büyükleri gibi küçükleri, kökleri gibi dalları ve kaynakları gibi ya-
takları da kirlenerek yaşamlarında insan camiasından sadece nefret, tik-
sinme, bezginlik, bunalım ve bulanıklık görürler.
ŞİİR
Büyük, uyan! Senin yolun sefa gülzarına gitmez,
Baba, dikkat! Bu davranış yuvana hiç huzur olmaz.
Minik yavrulara ayna analardır, babalardır.
Kirli bir aynanın yüzü güzel görüntüyü vermez.
Ne yazık ki iki serçe zayıf bünyeleriyle sadece çalıştırdıkları ufacık
gagalarıyla yuva kurarlar. Yavru beslerler, hayat seçerler. Sen, miskin
genç! Gözünle, elinle, kaleminle, ayağınla, dilinle, belinle vs. çalıştığın
hâlde yuva kurmaktan, yavru beslemekten korkarsın. Üstün yeteneğinle
eşini, evini, evladını yuvada bırakıp başka taraflara bakarsın.
Çalış, çalışmaya sabret! İmkânlarını kullan! Yüce Allah’tan yardım
iste. Yardımına inan ki, için neşe dolu bahçe hâline ve hayalin huzur dolu
cennet durumuna gelsin.