Basic HTML Version
250
önem vermemektir ve rastgele tedavi etmektir. Toplumun veya ferdin has-
talığını tedavi etmek için, bilgisiz ve tecrübesiz tabibe başvurmak, hayata
önem vermemek ve insana değer tanımamak demektir.
Yol bilmeyen bir insan nasıl beled (kılavuz, rehber) olabilir? Yeterli bil-
giye sahip olmayan kimse kendisi karanlıktadır. Başkalarına hayati nokta-
ları nasıl gösterebilir? Veyahut mana âleminin konaklarından, derin, çok
çetin ve ince yollarından habersiz olan nasıl ebedi mutluluğa ve saadete
götürebilir? Ünlü atasözü;
yarım hoca din götürür, yarım doktor can gö-
türür,
ne kadar yerindedir.
5. Mürşit ilmiyle amel etmelidir. Aksi halde sohbet ve konuşması hiç
tesir etmez. Çünkü sözüne inanılmaz. Şeyh (k.s.) şöyle diyordu; bir mürşit
sözü ile irşat ettiği gibi işiyle ve özüyle de irşat etmelidir. Özün çürüklüğü,
işin çürüklüğüne delalet eder.
Hakiki olarak söz, özün yavrusudur. Öz olunca söz olacak, söz özün ni-
teliğini ve özelliğini taşır. Zira ağaç olunca meyve olur. Meyve de özünde
ve özelliğinde kök gibidir. Kök vardır ki, sudan, havadan aldığını meyve
haline getirir. Kök vardır ki, ağacı dallı budaklı ve gür yapraklıdır ama
meyve tutmaz. Kök vardır ki, onlardan aldığını tatlı reçel, şifa verici bal ve
mayhoş şire haline getirir. Mürşit sözünde ve özünde, suretinde ve siretin-
de imkân dâhilinde Muhammedi ve İslami bir hayat yaşamalıdır. Ve bunun
için sık sık Yüce Allah’a yalvarmalıdır.
Resulullah (s.a.v.) çokça Yüce Allah’a yalvararak şöyle derdi:
. َ
يا َ
ي ْ
ن ُ
د َ
و ي ِ
ني ِ
د ي ِ
ف َ
ةي ِ
فا َ
ع ْ
لا َ
و َ
و ْ
ف َ
ع ْ
لا َ
كُ
ل َ
أ ْ
س َ
أ يِّ
ن ِ
إ ! َّ
م ُ
ه َّ
لل َ
ا
“Allah’ım! Dinimde ve dünyamda Senden afv ve afiyet dilerim.”
43
Ve diyordu:
.»ي ِ
ق ُ
ل ُ
خ ْ
ن ِ
س ْ
ح َ
أ َ
ف ،ي ِ
ق ْ
ل َ
خ َ
تْ
ن َ
س ْ
ح َ
أ ! َّ
م ُ
ه َّ
لل َ
ا«
“Allah’ım yaratılışımı (biçim ve şeklimi) güzelleştirdiğin gibi ahla-
kımı da güzel eyle.”
44
Şakik-i Belhi’nin (k.s.) vefatından sonra Belh havzasının insanları
biat etmek için Şakik’in talebesi olan Hatem-i Esamm’ın etrafını sardılar.
43 Sünen-i İbn Mâce, hadis no 3871
44 Müsned, hadis no 24896
KÜLLİYAT-I SUĞRA