Page 229 - Sugra

228
Dünyamız olmamakla beraber çoğu zaman büyük Şeyh (k.s.) medrese-
ye gelip kapıda durup şöyle derdi: Ey hocalar, ey öğrenciler, inancınızı ve
ahlakınızı İslam’a uygun hale getirmek, cehalet karanlığından kurtul-
mak, insanlara hizmet etmek, halifelik makamına yakışır hale gelmek,
helali ve haramı bilmek, hülasa Yüce Allah’ın rızasını kazanmak için
ilmi tahsil edin. Yoksa insanların itibarını kazanmak, makam ve madde-
ye kavuşmak, ün salıp şöhret peşine koşmak için ilim tahsilinin sonucu
nedamet ve hüsrandır.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurur:
َّز َع ِه َّللا ُه ْج َو ِه ِب ى َغَت ْب ُي ا َّم ِم ا ًم ْل ِع َم َّل َعَت ْن َم« :ﷺ ِه َّللا ُلو ُس َر َلا َق : َلا َق )ر( َة َر ْي َر ُه ي ِب َأ ْن َع
.» ِة َما َي ِق ْلا َم ْو َي ِةَّن َج ْلا َف ْر َع ْد ِج َي ْم َل ا َي ْن ُّدلا َن ِم ا ًض َر َع ِه ِب َبي ِص ُي ِل ل ِإ ُه ُم َّل َعَت َي ل َّل َج َو
“Allah’ın rızası kendisi ile kazanılan bir ilmi, sadece dünya menfaa-
ti için tahsil eden kimse, kıyamet gününde cennet kokusu duyamaz.” 15
Şeyh (k.s.) buyurdu: İhlâs her şeyde şarttır. İhlâssız amel ruhsuz heyke-
le benzer. Ama ilimde ihlâs daha ziyade önemlidir. Çünkü amel ağaç ise
ilim suyudur. Bulanık su, ağacı kurutup bahçeyi tahrip ettiği gibi ihlâssız
ilim de amel âlemini toz eder, tahrip eder.
Bir gün Seyda’nın (Şeyh Abdurrahman Tahi (k.s.) el yazısı ile yazılmış
mektubatını bu fakire (el-Hazin Hüsnü’ye) verdi. “Bunu muhabbet sahibi
olan bir hoca ile bana yazacaksınız. Çünkü muhabbet ehli olan bir kim-
senin yazısını okumak insana muhabbet kazandırır. Her yazı okuyana
yazarın özünü yansıtır” dediler. Dedim: “Fotokopi makinesi ile çoğalta-
lım”. “Hayır” dedi. “Bir şey çoğalırsa kıymeti azalır. Hem de o zaman
ehilsiz insanların eline geçebilir. Bilmeden itiraz eder, inkâr eder, sapar
ve saptırır. O zaman toplum içinde maddeten ve manen yıkıntı meydana
gelir. Zira evliyanın eti zehirlidir. Gıybetini etmekle, aleyhlerinde konuş-
makla etlerini yemek, kesinkes maddi ve manevi zarara sebebiyet verir.”
Yüce Allah buyurur:
ْر ِف ْغا َف اَّ ن َم ٰا �اَ نـَّ ب َر َنو ُلو ُق َي ى �دا َب ِع ْن ِم ٌقي �ر َف َنا َك ُه َّن ِا 108 ۝ ِنو ُ ِ
م ّل َك ُت َل َو ا َهي �ف ا ُؤ َس ْخا َلا َق
15 Ebû Dâvûd, İlim 12
KÜLLİYAT-I SUĞRA