Basic HTML Version
295
sağlar ve kemal kazandırır. Yoksa nimet azaba, doğurduğu da derin piş-
manlığa dönüşür. Sakın sakın! Akıl gibi nimet incisini şer batağına atma,
kirli damlalar sana sıçrar. Her iki cihanda hüsrana uğrayıp rüsvay olursun.
100- Derlerdi ki: Yüce Allah’a giden yollar çoktur. Her yolun üzerin-
de bir şeytan beklemektedir. O yollara giren insanları engellemeye çalışır.
Hedefi onları doğru yoldan, İslam dininden, Rasulullah (a.s) ahlakından
saptırıp kendisine tabi olanlarla cehenneme götürmektir. Görmüyor musun
ki derler;
“Haksız yere adam öldüreni, içkiciyi, kumarbazı, zaniyi, zalimi,
fitne ve fesadla uğraşanı şeytan aldatmıştır.”
Doğrudur. Şeytan aldatmasaydı zulmün yerine adaleti, zinanın yerine
iffeti, katlin yerine korumayı, yalanın yerine doğruluğu, hiyanetin yerine
emaneti –mesela- seçerdi. Bal arısı mayısa konar mı? Keklik, karganın
yuvasında durur mu? Ve bülbül ahırda yuva yapar mı? Demek ki her çir-
kin yola giren, şeytanın iğvası ile girmiştir. İnsani zihniyetin değişmesi ile
doğru yoldan ayrılmıştır. Allah korusun.
101- Derlerdi ki: İnsanın şerefi yüksekliği, huzurlu yaşamı, güvenilir
hayatı, temiz davranışı, sevilir sayılması, ve ebedi mutluluğu ancak İslam-
dadır. Rasulullah’ın (a.s) ahlakındandır. Bunun dışında saadet beklemek
kuru taştan su ve söğüt ağacından meyve ummak gibidir. Zira diğer ortam-
lar bir yaparlarsa, bin bozarlar. Bugün yarar getirse yarın sade şer ve zarar
olurlar.
102- Derlerdi ki: İslam gibi, üstün, İslam gibi nezih ve İslam gibi ol-
gunlaştırıcı ve oluşturucu hiçbir din, hiçbir rejim yoktur. Çünkü İslam in-
sanlığa zarar veren, insan adını kirleten, maddi ve manevi yükselişine ve
ilerlemesine engel teşkil eden her şeye savaş ilan etmiştir.
103- Derlerdi ki: İki grup insan İslama ve Müslümanlığa zulüm eder-
ler. Birincisi, ana ve babalardır ki; yavrularını Peygamber’in (a.s) ahlakı
üzerine yetiştirmiyorlar. İslamın prensiplerini, ibadetlerini, muamelelerini
ve inançlarını onlara öğretmiyorlar. Öyle ki çocuk ergin hale gelir, yüksek
tahsilini yapar, ama dinini bilmiyor. Dine düşmanlık yapıyor. Zira insan
bilmediğinin düşmanıdır. Bu devrede ana babalar öğüt vermeye başlarlar.
Fakat ne çare? Zamanında fidanlarına yeter derecede su vermemişler veya-
hut aşılamamışlar. Bundan dolayı fidanlar kurumaya yüz tutuyorlar, veya-
hut istenilen meyveyi vermiyorlar.
ŞEYH M. İZZEDDİN El-HAZNEVİ’NİN (K.S.) SÖZLERİ