Basic HTML Version
108
derler, kötülükten nehyederler. Ancak onlar kurtulanlardır.”
60
Ayetin aynasında görünen noktalar:
1- Emr-i bilmaruf, nehy-i anilmünker vaciptir. Çünkü hükmü emir siga-
sıyla bize bildirilmiştir. Emir sigası ise karine olmaksızın zikr edilirse icabı
ve gerekliliği ifade eder (olsun).
2- Emr-i bilmaruf nehy-i anil münkeri üstlenen yeterli kimselerden oluş-
muş bir cemaat olursa icab vazifesi diğerlerden düşer. Öyle ise bu vazife
farz-ı kifayedir.
3- Emr-i bilmaruf nehy-i anil münkeri yapan kimseler mümin müslüman
olmalıdır. Zira küfrün kiriyle kirlenmiş, sapıklığın karanlığında yaşayan
kimse kendisine yol çıkaramaz. Başkalara nasıl kılavuz olabilir (sizden).
4- Emr-i bilmaruf nehy-i anil münkerle kaim olanlar büyük bir top-
lum olmalı. Zira toplumun etkisi elbetteki ferdin etkisi gibi değildir.
Fahr-i Âlem buyurur:
. ِ
ة َ
عا َ
م َ
ج ْ
لا ى َ
ل َ
ع ِ
ه َّ
للا ُ
د َ
ي
“Yüce Allah’ın eli (bereketi ve koruması) cemaat üzerindedir”.
(Üm-
met: büyük topluluk)
5. Yüce Allah (c.c.), emr-i bilmaruf ve nehy-i anilmünker vazifesini çok
güzel sıralamıştır. Bu sıra şöyledir:
- Hayra davet etmek
- İyiliği emretmek
- Kötülükten men‘ etmek.
6- Bu irşadî vazifeyi üstlenen kimseler emreder ve nehyeder nitelikte
olmalıdır. Çünkü emir ve nehiyler ehil kimseler tarafından yapılmalıdır.
Aksi takdirde beklenen netice elde edilemez.
7- Emr-i bilmaruf ve nehy-i anil münkeri yapan insanlar, alim olmalı;
marufun iyiliğini münkerin kötülüğünü tam bilerek uygulamalıdırlar. Çün-
kü bilmeden bu vazifenin yapılması kardan ziyade zararı hayırdan ziyade
60 Âl-i İmrân suresi, ayet 104
KÜLLİYAT-I SUĞRA